ceregiele

ceregiele
Zachowanie pełne narzekaс, niezdecydowania, sprzeciwu, zwłaszcza wobec rzeczy nieistotnych, szczegółowych, lub formalności
Eng. Complaining, hesitant and objectionable behavior, especially with regard to trifles, formalities, and details

Słownik Polskiego slangu. . 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceregieleli {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób zachowania przesadnie grzeczny, układny, sztywno trzymający się zwyczajowych (konwencjonalnych) form; także utrudniające proste załatwienie jakiejś sprawy konwencjonalne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ceregiele — 1. Bez (żadnych, wszelkich itp.) ceregieli «bez skrupułów, nie oglądając się na nic, na nikogo; bez ceremonii»: (...) bez zbędnych ceregieli, nawet nie pozorując rewizji, maszerował prosto do skrytki, gdzie właściciele chowali dolary. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • robić ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co ceregielić się: Robisz ceregiele, zamiast po prostu podziękować za prezent. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

  • ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi …   Słownik języka polskiego

  • Джерегели — Джерегели (укр. джереґели)  малоупотребительное, устаревшее название «женской причёски» на Украине  в литературе встречается лишь в украинской «юмористической поэме И. Котляревского „Энеида“» (1798 год); в современном украинском… …   Википедия

  • ceregielować się — ndk IV, ceregielować sięluję się, ceregielować sięlujesz się, ceregielować sięluj się, ceregielować sięował się pot. «robić ceregiele; certować się, ceremoniować się» Jedz, nie ceregieluj się. Ceregielować się z dziećmi …   Słownik języka polskiego

  • ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… …   Słownik języka polskiego

  • certować się — ndk IV, certować siętuję się, certować siętujesz się, certować siętuj się, certować sięował się «wymawiać się nieszczerze od czegoś; robić ceregiele, ceremonie; droczyć się; cackać się» Certować się z podaniem ognia. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”